kolegiata pw. Bożego Ciała
Le Poème Harmonique
Vincent Dumestre – lutnia, kierownictwo artystyczne
Pochodzący z arystokratycznej rodziny Emilio de’ Cavalieri był kompozytorem w służbie Ferdynanda de’ Medici, wybitną rzymską postacią artystyczną końca XVI wieku. Na ślubie swego mecenasa z Krystyną Lotaryńską to de’ Cavalieri koordynował przygotowania i stworzył oprawę muzyczną. W otoczeniu najlepszych artystów i największych poetów tworzył dla dworu lekkie dzieła pastoralne m.in. Amintę do tekstu Torquata Tassa, a sprawując opiekę nad artystyczną administracją dworu dał się poznać jako wpływowy i nowatorski kompozytor. Uważany jest wręcz za twórcę monodii: opierając się na humanistycznej estetyce podkreślającej indywidualność, zastępuje styl polifoniczny śpiewem bliższym ludzkiej ekspresji. Tym samym Lamentationes Hieremiae Prophetae, jedno z jego ostatnich dzieł, jest prawdopodobnie najoryginalniejszym dziełem sakralnym końca XVI wieku. Po raz pierwszy w historii muzyki religijnej de’ Cavalieri sięga po stile rappresentativo, który poprzez zastosowanie formuł chromatycznych i fałszywych relacji, poprzez użycie głosu solowego, na który odpowiada chór, nadaje tym Lamentacjom zupełnie nową wyrazistość i patos.
Program ten prezentowany był m.in. na festiwalach La Chaise-Dieu, w Utrechcie, Ambronay, Em Orbitem w Lizbonie, Invalides w Paryżu, na festiwalu Pro Musica w Rzymie, festiwalu Misteria Paschalia w Krakowie. Płyta z nagraniem Lamentacji (Alpha 011) otrzymała nagrodę za najlepsze nagranie muzyki wokalnej Fundacji Cini (Włochy), trofeum za najlepsze nagranie roku dziennika Publico (Portugalia), Diapason d’Or oraz rekomendację magazynu Classica.
Anonyme – In Te Domine Speravi (falsobordone)
Emilio de’ Cavalieri – Lamentationes Jeremiae Prophetae
Prima Die Lectio Prima
Incipit
ALEPH
Quomodo Sedet Sola
BETH
Plorans Ploravit
GIMEL
Migravit Judas
DALETH
Viae Sion Lugent
Hierusalem Convertere Ad Dominum Tuum
Responsorium: Eram Quasi Agnus
Paolo Quagliati – Ricercar XIX
Prime Die Lectio Secunda
VAU
Et Egressus Est
ZAÏN
Recordata Est Hierusalem
HETH
Peccatum Peccavit Hierusalem
Hierusalem Convertere Ad Dominum Tuum
Responsorium: Una Hora
Secunda Die Lectio Prima
Die Lamentatione
HETH
Cogitavit Dominus
CAPH
Defecerunt
Hierusalem Convertere Ad Dominum Tuum
Responsorium: Caligaverunt Oculi Mei
Fabrizio Dentice – Misere Mei, Deus (falsobordone)
Le Poème Harmonique
Założony w 1998 roku przez Vincenta Dumestra zespół skupia zaangażowanych artystów oddanych muzyce XVII i XVIII wieku. Zespół cieszy się mocną pozycją zarówno na scenie francuskiej, jak i międzynarodowej, a jego nowatorskie i ambitne programy odzwierciedlają kompetentne podejście do repertuaru muzycznego oraz dogłębne docenienie faktur wokalnych i instrumentalnych.
Le Poème Harmonique wykonuje znane i mniej znane utwory Lalande’a, Lully’ego, Couperina, Clérambault’a, Charpentiera i innych kompozytorów, które niegdyś wyznaczały tempo życia w Wersalu, jego codzienną rutynę i odświętne ceremonie; a także kompozycje z barokowych Włoch, autorstwa m.in. Monteverdiego i Pergolesiego, oraz angielskie utwory Purcella i Clarke’a. Stąpając po cienkiej linii pomiędzy muzyką wysoką i popularną, w wykonaniu zespołu kameralnego lub pełnej orkiestry, Le Poème Harmonique eksploruje obszary tańca i airs de cour, karnawału weneckiego i Leçons de Ténèbres, romansu tradycyjnego i grand motet.
Malując również rozległe freski operowe, w których muzyka spotyka się z innymi dyscyplinami artystycznymi – lalkarstwem, cyrkiem i tańcem – zespół przywołuje ducha teatralnej trupy i artystycznej syntezy charakterystycznej dla estetyki baroku.
Przypieczętowana wspólnym uznaniem dla Lully’ego współpraca z reżyserem Benjaminem Lazarem zaowocowała cieszącymi się dużym uznaniem spektaklami, m.in. Le Bourgeois gentilhomme, Cadmus et Hermione, Egisto oraz Phaéton – granym z musicAeterna w Permie i Wersalu. Zespół współpracuje również z takim reżyserami scenicznymi jak Omar Porras, Mimmo Cuttichio, Cécile Roussat i Julien Lubek oraz Vincent Huguet.
Vincent Dumestre
Jego niepowtarzalny gust artystyczny, twórcze wyczucie estetyki baroku, żar odkrywcy i apetyt na przygody zespołowe doprowadziły go do sięgnięcia po repertuar z XVII i XVIII wieku i stworzenia zespołu na miarę tegoż repertuaru. Wraz ze swoją orkiestrą, Le Poème Harmonique, Vincent Dumestre jest dziś jednym z najbardziej pomysłowych i wszechstronnych artystów barokowego odrodzenia, występując w charakterze dyrygenta lub kierownika artystycznego orkiestr, chórów, sezonów muzycznych, konkursów i festiwali, jednocześnie kontynuując grę na swoich głównych instrumentach, którymi są instrumenty strunowe szarpane.
Urodzony w maju 1968 roku Vincent Dumestre stawiał swoje pierwsze muzyczne kroki, koncertując z innymi muzykami, nagrywając z pionierami, a następnie pracując nad odkrywaniem, zrozumieniem i ożywieniem muzyki z innej epoki. Vincent ukończył École du Louvre, gdzie studiował historię sztuki oraz École normale de musique de Paris w klasie gitary klasycznej. Uczył się również gry na lutni, gitarze barokowej i teorbie u Hopkinsona Smitha, Eugène’a Ferré i Rolfa Lislevanda. Zanim w 1998 roku stworzył Le Poème Harmonique, byl członkiem Ricercar Consort, La Grande Écurie & La Chambre du Roy, Hespèrion XX i La Simphonie du Marais. Od znalezisk po rekonstrukcje, od znanych kompozytorów po programy zaskakujące – artysta stale tworzy wspaniałe kreacje, otwierając horyzonty kompletnej gamy muzyki wokalno-instrumentalnej i zapewniając jej szeroką rzeszę odbiorców, a prezentowany poziom stanowi obecnie punkt odniesienia dla sceny muzycznej.
Vincent Dumestre jest Kawalerem Francuskiego Orderu Sztuki i Literatury oraz Francuskiego Orderu Narodowego Zasługi.